Lees meer
Bekijk
Klik en bekijk onze stadsvisie
/
Nieuws/
Volt stormt met vijf zetels en twee powervrouwen het EP binnen: een persoonlijk verhaal en oproep van Romy FrijtersBlog
Vijf jaar geleden deden we al een poging om het Europees Parlement in te komen. Toen waren we enkel in Duitsland, met Damian Boeselager, succesvol. Het Duitse succes was de buitenboordmotor van de groei in Nederland. Al snel deden wij in Nederland mee met de Tweede Kamerverkiezingen, gemeenteraadsverkiezingen (ook in Maastricht), Provinciale Statenverkiezingen en nu zetelen we ook in het EP. Wat een beloning voor al ons harde werk. Ik neem je graag mee in mijn reis als jonge vrouw binnen Volt, lees je mee?
Scroll & lees meer
Romy Frijters
Als jonge vrouw ben ik extra trots op Anna Strolenberg. Los van het feit dat Anna (als voormalig campagneleider) er hoogstpersoonlijk voor gezorgd heeft dat wij onze uitdagingen tijdens de gemeenteraadsverkiezingen hebben overwonnen, is ze echt een boegbeeld. Energiek, benaderbaar, en met een groot hart voor de beweging en iedereen die zich betrokken voelt bij Volt. Ik ben trots en vereerd dat zij ons mag gaan vertegenwoordigen in het Europees Parlement.
En over boegbeelden gesproken; wat dacht je van Nela Riehl? Nela zetelt namens Volt Duitsland in het Europees Parlement. Na deelname aan een door Volt Duitsland georganiseerde academie, die overigens als inspiratie diende voor onze eigen lokale Maastrichtse academie, wist ze met volle overtuiging de tweede plek op de Duitse kandidatenlijst te bemachtigen. Ik kijk enorm uit naar wat zij in Brussel voor elkaar gaat boksen met haar sterke visie op diversiteit en harde aanpak tegen de ondemocratische plannen vanuit de rechts-populistische partijen.
Het laat me terug denken aan afgelopen november, toen was het niet geheel onrealistisch dat ik als zesde kandidaat op de lijst voor Volt Nederland in de Tweede Kamer zou komen. Uiteindelijk behaalden we 2 zetels. De 7296 voorkeurstemmen, waarvan 1462 afkomstig uit Maastricht (daanke), die op mij zijn uitgebracht, waren helaas niet genoeg voor een voorkeurszetel. Wel is het genoeg om te laten zien dat niet alleen ikzelf enorm veel waarde hecht aan gelijke representatie in de politiek.
Wat ik vaak hoorde na debatten en campagneoptredens was ‘wow, je weet echt waar je het over hebt’. Of ‘Ik wist helemaal niet dat jij zo’n sterke visie had’. Dat soort opmerkingen impliceren dat men twijfelde aan mijn kwaliteiten als kandidaat. Wellicht omdat ik jong ben? En me identificeer als vrouw? Omdat ik nog niet zo veel politieke ervaring heb? Heel eerlijk; ook ik heb enorm getwijfeld aan mezelf. Ben ik wel goed genoeg? Kan ik wel op tegen al die ervaren mannen die de politiek rijk is? Kan ik nou écht een verschil maken? Ik kan me voorstellen dat de (jonge) vrouwen die dit lezen wellicht deze vragen ook wel eens aan zichzelf stellen.
Met dit blog neem ik je graag mee in mijn avontuur, tot nu toe, binnen Volt. Ik weet als geen ander hoe moeilijk het is om jezelf kwetsbaar op te stellen. Hoe makkelijk het is om op de achtergrond te blijven. Toch is het streven naar gelijke representatie in de politiek een van de belangrijkste uitdagingen die we met elkaar aan moeten gaan. En daar hebben we jou voor nodig.
Ik wil meteen met de deur in huis vallen. We hebben te weinig actieve vrouwen binnen Volt Maastricht. En dit is een beetje een kip of ei verhaal. Zijn er te weinig actieve vrouwen omdat er te weinig actieve vrouwen zijn? Het boegbeeld als volksvertegenwoordiger, dat zowel Anna als Nela, maar ook Marieke Koekkoek zijn, ontbreekt in Maastricht. Dat is iets dat vanaf 2026, wanneer de volgende gemeenteraadsverkiezingen plaatsvinden, moet veranderen, toch?
In 2021 ben ik lid van Volt geworden. In mijn ogen destijds een gekke club federalisten die iets met Europa willen, heel groen zijn en het perfecte antwoord hebben tegen de nationale blik van bestaande partijen. Meteen werd ik uitgenodigd voor een “pandemie-wandeling”. 2 aan 2, volledig volgens de regels, liepen we door Maastricht. Al snel kwam ik erachter dat Jules Ortjens en Mart den Heijer mee wilden doen aan de gemeenteraadsverkiezingen. Super vet. Het kwam nog geen seconde in me op welke rol ik daarin zou kunnen of willen spelen. We wandelden vaker en er werden digitale vergaderingen georganiseerd. Het werd steeds gezelliger en ik merkte dat Volt wel een club was waar ik me thuis voelde.
Na een paar weken kwam het gesprek op gang: ‘Zou jij niet een actieve rol op je willen nemen? Alles is mogelijk, kijk maar waar jij je fijn bij voelt.’
Waar ik me fijn bij voel? Ergens op de achtergrond, in een rol waarin ik wat kan leren, wellicht kan ondersteunen bij wat dingen uitzoeken voor het verkiezingsprogramma, misschien de communicatie op social media? In ieder geval niet in het zicht, op de achtergrond voel ik me het meest op m’n gemak. En zo geschiedde.
Van social media posts maken, een website in elkaar zetten, tot het aansturen van enthousiaste vrijwilligers en het schrijven van beleid. Op de achtergrond was ik van alle markten thuis.
Op een gegeven moment kreeg ik een telefoontje. Mijn harde werk werd opgemerkt en men vroeg zich af of ik politieke ambities had. Wellicht een plekje op de kandidatenlijst voor de gemeenteraadsverkiezingen? Los van de lichte paniek, twijfelde ik. Na enkele goede gesprekken ben ik toch gaan solliciteren. Met een grote kanttekening: Ik wil op een niet-verkiesbare plek. Na de interne verkiezingen kwam ik op plek 5.
Nou, daar sta je dan. Op een lijst. Naam en toenaam. Ik was 23. We kregen twee zetels en ik was stiekem een beetje opgelucht, geen 5. Maar toen kwam de vervolgvraag: 'Wil je burgerlid worden?’ Tja, ook als burgerlid sta je deels in de spotlights, en dat is nou net waarvoor ik enorm uit mijn comfort zone zou moeten stappen. Uiteindelijk zei ik ja. Ik kreeg het domein waar ik mij het meest in thuis voel: Economie & Cultuur. Ik kreeg de vrijheid om op mijn eigen manier te werken. En ik kreeg alle nodige support vanuit de fractie en de beweging.
Heel eerlijk? Het burgerlidmaatschap is fantastisch. Na even wennen was de spanning van het ‘op de voorgrond zijn’ er wel af. Mijn stem deed er toe binnen de fractie en binnen Maastricht. We zijn in Maastricht niet onopgevallen gebleven. Een pilot burgerberaad, ambtenaren die zich bezighouden met Europa, mooie raadsacties, twee jaar in de coalitie, brieven naar ministeries. En toen viel het kabinet.
Na de fractievergadering, met een pilsje op het terras zei ik tegen mijn fractiegenoten dat het heel tof zou zijn als iemand in de Tweede Kamer vanuit Volt onze grensregio’s zou gaan vertegenwoordigen. Opkomen voor de grensregio’s zit in ons DNA, het ultieme grensoverstijgende Volt-geluid. De reactie: ‘Waarom ga je dat zelf niet doen?’.
Na lang wikken en wegen en een hoop gesprekken later besloot ik om te solliciteren. Niet als zogenaamde ‘top kandidaat’, maar als reguliere kandidaat. Eigenlijk vanuit dezelfde overwegingen die ik destijds in Maastricht had. Ik wilde vooral het verhaal van de grensregio’s vertellen. Dat zou prima kunnen vanuit een niet-verkiesbare positie. Na het eerste sollicitatiegesprek belde de kandidatencommissie van Volt Nederland. Een deja-vu van hier tot Den Haag. Of ik niet voor een hogere positie wilde gaan. Na het voltooien van het sollicitatieproces kreeg ik plek nummer 6 op de advieslijst aangeboden. Kun je je voorstellen wat er door me heen ging? Deze keer was er geen twijfel: “Als ik écht een verschil wil maken, moet ik er nu vol voor gaan”, was mijn letterlijke reactie.
De rollercoaster die volgde is niet in woorden te omschrijven. Ik heb enorm veel geleerd. Over mezelf, over campagne voeren, over belangrijke dossiers, over politieke verhoudingen, en over hoe je als jonge vrouw je podium moet pakken. Ik heb aan mezelf, en aan de mensen om me heen, laten zien dat ik het kan. En niet alleen dat, het acteren op de voorgrond ligt me beter dan ik al die jaren had gedacht. Ik voel me er nu zelfs comfortabel bij. Wie weet waar de toekomst me zal brengen?
Laat ik heel duidelijk zijn: We hebben vrouwen nodig om Volt verder te kunnen brengen. Vrouwen die het verschil willen maken. Vrouwen met ambitie. Vrouwen op de achtergrond én vrouwen op de voorgrond. Vrouwen zoals Anna en Nela. Vrouwen zoals ik. Vrouwen zoals jij.
Ik hoop dat mijn Volt-reis je aan het denken zet. Misschien twijfel je al langer om een politieke stap te zetten, of zoek je nog een manier om je in te zetten voor onze maatschappij. Misschien ken je nog wel iemand die op zoek is naar een gezellige club groene federalisten die iets met Europa willen (om in mijn eigen woorden uit 2021 te spreken). Kom een kop koffie drinken (we bijten niet) of sluit aan bij een van onze evenementen. We kijken ernaar uit om je te verwelkomen in onze beweging en je te helpen met het ontdekken en verwezenlijken van jouw ambities binnen Volt.
Mail me gerust: romy.frijters@volteuropa.org
Groet Romy
City-lead/burgerlid Volt Maastricht